Το staging που ‘’δεν έχει ξαναγίνει’’ στη Eurovision, χρησιμεύει πουθενά;

Ο εκπρόσωπος της Κύπρου Theo Evan προστέθηκε στη λίστα των φετινών συμμετεχόντων που υπόσχονται να παρουσιάσουν στη σκηνή της Eurovision ‘’κάτι που δεν έχει ξαναγίνει’’. Χρειάζεται όμως;

Η εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Eurovision 2021 Στεφανία, ερμηνεύοντας το ''Last Dance'' στην αρένα του Rotterdam. Η συμμετοχή είναι η πρώτη που αξιοποίησε την τεχνολογία του green screen στην ιστορία του θεσμού.

Ξέρω ότι έχετε ακούσει αυτή την πρόταση πολλές φορές αλλά αυτό που θα κάνουμε δεν έχει ξαναγίνει στη Eurovision, δήλωσε ο Theo. Και η αλήθεια είναι ότι παραλλαγές της συγκεκριμένης πρότασης δεν έχουν ακουστεί μόνο σε προηγούμενες σεζόν, αλλά ήδη στη φετινή. Η εκπρόσωπος της Πολωνίας Justyna Steczkowska αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε κάποιο ‘’3D effect’’ που δεν έχει ξαναχρησιμοποιηθεί, ενώ πρώτος αντίστοιχη δήλωση έκανε ο εκπρόσωπος της Αυστρίας JJ.  

Πέραν των τεχνικών και των οικονομικών απαιτήσεων ενός τέτοιου εγχειρήματος, η παγίδα σε τέτοιες δηλώσεις κρύβεται στη δημιουργία πολύ υψηλών απαιτήσεων που εάν δεν επιτευχθούν, απογοητεύουν περισσότερο το κοινό. Και η Κύπρος άθελα της εχεί ήδη υπάρξει ‘’θύμα’’ αυτού του φαινομένου τη φετινή σεζόν. Το ΡΙΚ επέλεξε να δημιουργήσει μία σούπερ ομάδα συντελεστών για τη φετινή συμμετοχή, με τον πολύπειρο Δημήτρη Κοντόπουλο να συνεργάζεται με τον Nylan και τη Linda Dale — συνθέτες του περσινού νικητήριου ‘’The Code’’ — και τον stage director της περσινής εντυπωσιακής συμμετοχής της Ιρλανδίας Sergio Jaen να αναλαμβάνει τη σκηνική παρουσία του ‘’Shh’’.

Η είδηση για το συγκεκριμένο team δημιούργησε ισχυρές προσδοκίες στους fans του διαγωνισμού που όμως στο άκουσμα του τραγουδιού δε φάνηκαν να δικαιώνονται. Δείγμα αυτού είναι η εξέλιξη της Κύπρου στις στοιχηματικές αποδόσεις για νίκη στο φετινό διαγωνισμό. Η Κύπρος πλασάρονταν στην 27η θέση μέχρι και τις 25 Ιανουαρίου όταν δημοσιοποιήθηκαν τα νέα για την ομάδα συντελεστών και σκαρφάλωσε 7 θέσεις την επόμενη της ανακοίνωσης, φτάνοντας μέχρι και 10η στις αρχές Μαρτίου πριν την κυκλοφορία του τραγουδιού. Η αντίδραση όμως στο άκουσμα δε δικαιολόγησε το ‘’hype’’ που είχε δημιουργηθεί, ρίχνοντας την Κύπρο κοντά στην 20η θέση στις αρχές Απριλίου.

Εξέλιξη θέσης Κύπρου στις στοιχηματικές αποδόσεις. Πηγή: eurovisionworld.com

Η παρουσία του Sergio Jaen είναι αυτή που ίσως κάνει το εγχείρημα του να δούμε κάτι που πραγματικά δεν έχουμε ξαναδεί κάπως πιο εφικτό. Ασχέτως μουσικού γούστου και προτιμήσεων, η σκηνοθεσία του ‘’Doomsday Blue’’ και το τηλεοπτικό αποτέλεσμα ομολογουμένως δεν έμοιαζαν σε καμία άλλη παλαιότερη συμμετοχή, και εν πολλοίς η τεράστια επιτυχία της 6ης θέσης του Bambie Thug πέρσι, έχει να κάνει και με τη σκηνοθεσία του. Η ουσιώδης διαφορά όμως φέτος είναι οτι ποτέ πριν την εμφάνιση στη σκηνή του Malmo, ο Sergio, το Bambie ή οποιοσδήποτε εκπρόσωπος της Ιρλανδίας δεν προέβη σε παρόμοια δήλωση. Και ούτε κανένας φαν είχε τεράστιες απαιτήσεις από την Ιρλανδία σε ό,τι αφορά τη σκηνική παρουσία. Αυτή η ‘’ευχάριστη έκπληξη’’ ήταν που ιντρίγκαρε ακόμη περισσότερο το κοινό.

Και αν τα περσινά διαπιστευτήρια του Sergio Jaen δικαιολογούν ίσως τον υψηλότερο πήχη, το γεγονός ότι δε θα χρειαστεί να παρουσιάσει ένα, αλλά δύο stagings που δεν έχουμε ξαναδεί κάνει το εγχείρημα ακόμα πιο καταδικασμένο να αποτύχει. Μαζί με την Κύπρο, και η Αυστρία αποφάσισε να αναθέσει τη φετινή της σκηνική παρουσία στον Ισπανό staging director.

Η Αυστρία πλασάρεται έως και τις αρχές Απριλίου ως το δεύτερο φαβορί για τη νίκη στο φετινό διαγωνισμό, με το ποσοστό νίκης της τρείς ποσοστιαίες μονάδες μικρότερο από το πρώτο φαβορί, Σουηδία. Αυτό δεδομένα προσθέτει και τον παράγοντα του ‘’φαβορί’’ ως ακόμα μία συνθήκη πίεσης και αναμενόμενα στρέφει τα φώτα πάνω στη σκηνική παρουσία του JJ στη Βασιλεία.

Ένας από τους προσφιλέστερους μύθους των eurofans, που ειδικά στην Ελλάδα ως και πρόσφατα αγαπούσαμε αρκετά, είναι ότι για να ξεχωρίσεις στη σκηνή της Eurovision χρειάζεσαι ένα ‘’εύρημα’’. Ειδικότερα, αν αυτό το ‘’εύρημα’’ ήταν και ένα που δεν είχαμε ξαναδεί. Ουκ ολίγες φορές η Ελλάδα έχει δει την ‘’ανάποδη’’ και σπανιότερα την ‘’καλή’’ αυτής της λογικής, με το παράδειγμα του κακώς εκτελεσμένου green screen να ‘’στοιχειώνει’’ την εξαιρετική φωνητικά εμφάνιση της εκπροσώπου μας Στεφανίας το 2021.

Από την άλλη, ο μύθος αυτός ίσως έχει στοιχεία αλήθειας. Εκτός της Ιρλανδίας, στην περσινή Eurovision ο νικητής Nemo τραγουδούσε ισορροπώντας σε έναν δίσκο, η Ουκρανή εκπρόσωπος Jerry Heil ανέβαινε μία μεγάλη κατασκευή που παρέπεμπε σε βράχο, ο Γάλλος Slimane ερμήνευε α καπέλα σε μεγάλη απόσταση από το μικρόφωνο του στην κορύφωση του ‘’Mon Amour’’. Όλες αυτές οι συμμετοχές ξεχώρισαν και για τη σκηνική τους παρουσία με τις πρώτες δύο να χρησιμοποιούν μεγάλες κατασκευές και να ‘’καινοτομούν’’ με τον τρόπο τους. Ίσως δικαίως λοιπόν η Αυστρία και ο Sergio Jaen να πιστεύουν ότι εκεί βρίσκεται το κλειδί για τη νίκη και να υπόσχονται κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.

H εκπρόσωπος της Ουκρανίας Jerry Heil κατά την ερμηνεία του ''Teresa & Maria'' στη Eurovision 2024

Η πραγματικότητα είναι όμως ότι κανένα ‘’εύρημα’’ και καμία κατασκευή δεν είναι ικανά από μόνα τους για τη νίκη. Το Nemo δεν ερμήνευε απλώς πάνω σε έναν περιστρεφόμενο δίσκο, αναδείκνυε όπως και στο κομμάτι του, τη δυσκολία ισορροπίας στη δυαδικότητα του φύλου και αργότερα την εύρεση της ισορροπίας του, εκτός αυτής. Η Jerry Heil δεν ανέβαινε απλώς έναν βράχο, αποτύπωνε αλληγορικά τον ‘’Γολγοθά’’ του Ουκρανικού λαού υπό το βάρος της Ρωσικής εισβολής και των βομβαρδισμών που άστραπταν ως φωτοβολίδες στο background της σκηνής.

Τα ‘’ευρήματα’’, οι ‘’κατασκευές’’ και τα stagings που δεν έχουμε δει ποτέ δουλεύουν μόνο όταν το τραγούδι το ίδιο εξυπηρετεί την παρουσία τους. Εάν η Αυστρία ή ακόμα και η Κύπρος αναδειχθούν νικήτριες σε κάτι περισσότερο από ένα μήνα θα είναι επειδή κατάφεραν και συμπύκνωσαν την ουσία του τραγουδιού τους σε μία στιγμή, σε ένα σκηνικό ή σε ένα πλάνο που μας έκανε να το θυμόμαστε, όχι σε κάποιο φθηνό (ή συνηθέστερα ακριβό) καινοτόμο τέχνασμα που δεν έχουμε ξαναδεί.

Η τελευταία φορά άλλωστε που είδαμε πραγματικά καινοτόμα και εντυπωσιακή σκηνική παρουσία που σου τραβούσε την προσοχή ασχέτως σύνδεσης ή όχι με το τραγούδι ήταν το 2019 με την Αυστραλία και την Kate Miller-Heidke. Και κάτι τέτοιο δύσκολα μπορεί να επαναληφθεί.

Η ''ιπτάμενη'' Kate Miller-Heidke στην ερμηνεία της Αυστραλιανής συμμετοχής ''Zero Gravity'' το 2019

Η Πολωνία είναι λίγο διαφορετική ιστορία καθώς μας έχει προϊδεάσει ήδη για το τι σκοπεύει να κάνει. Το ‘’Gaja’’ είναι ένα δυναμικό τραγούδι με έθνικ στοιχεία αλλά και σύγχρονο μπιτ. Κέρδισε με άνεση τον εθνικό τελικό με μία σκηνική παρουσία που κυρίως βασίζονταν στην ανάδειξη της ενέργειας και του δυναμισμού της 53χρονης Justyna. Η χρήση 3D effects σε τέτοιου είδους τραγούδι δε φαίνεται στη θεωρία να ταιριάζει, ενώ υπάρχει σοβαρός κίνδυνος το focus να φύγει από την παρουσία της Justyna και να επικεντρωθεί στα οπτικά εφέ.

Σε κάθε περίπτωση η Πολωνία μοιάζει να μη μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος. Το πολυαγαπημένο και εξαιρετικό μουσικά και ερμηνευτικά ‘’River’’ του Ochman περιορίστηκε μόλις σε μία 12η θέση, αποτελώντας θύμα της χρήσης υπερβολικά πολλών οπτικών εφέ. Ακόμα και το ‘’Solo’’ χρησιμοποίησε χωρίς προφανή λόγο έντονα γραφικά πριν και κατά τη διάρκεια του dance break, ήταν ωστόσο μεγάλη η βελτίωση στη παρουσίαση του κομματιού σε σχέση με τον εθνικό τελικό που η συγκεκριμένη ‘’υπερβολή’’ πέρασε στα ψιλά.

Οι παραπάνω γραμμές μπορεί να αποδειχθούν απολύτως λανθασμένες εάν οι παραπάνω χώρες κερδίσουν είτε το τρόπαιο, είτε τις εντυπώσεις λόγω της σκηνικής τους παρουσίας το βράδυ της 17ης Μαΐου. Όμως ο κίνδυνος του ‘’overpromise, underdeliver’’ είναι υπαρκτός, ιδίως σε μία χρονιά οπού περιμένουμε να δούμε ''καινοτομίες'', εις τριπλούν. Στην τελική δε χρειάζεται καν να πεις ότι θα παρουσιάσεις κάτι που δεν έχει ξαναδεί κανείς, απλά το κάνεις.

Φτιαγμένο από λάτρεις της Eurovision για λάτρεις της Eurovision, το otesphere έρχεται για να υπεραναλύουμε παρέα την αγαπημένη μας μουσική και τηλεοπτική συνήθεια, να μαθαίνουμε ''πώς και γιατί'' συμβαίνει ό,τι συμβαίνει στον κόσμο της Eurovision και για να ανακαλύπτουμε καινούργια μουσική μέσω της διοργάνωσης μας, OurTwitterESC (OTE). Καλώς ορίσατε στο νέο ''σπίτι'' των αγνών fans της Eurovision!